De jongenschiro Sint-Joris Schulen werd opgericht in 1952 onder impuls van de toenmalige kapelaan Penders. De eerste leiders waren Maurice Cox, Tony Jacobs en Jos Pollaris. De lokalen waren in de Kapelanij in de Kerkstraat.

​

De meisjeschiro Sint-Amandina is enkele jaren later opgericht, namelijk in 1957. De eerste leidsters waren Jeanne Grommen, Margriet Jacobs, Irène Walmach en Hilda Vangeel. Hun lokalen waren in de parochiezaal van Schulen.
Maar in 1968 hielden de meisjes het voor bekeken en was er plots geen meisjeschiro meer. Tot enkele dappere vrouwen in 1975 opnieuw het touw in handen namen.

​

Het oudercomité van Chiro Schulen werd opgericht op 6 december 1975 (het zogenaamde Sinterklaasakkoord van Schulen). De voorzitter van toen was Marcel Ballet en ondervoorzitter Toon Vanduffel. Andere leden waren: Frans Geeraerts, Jean Mulkers, Marcel Claes, Marleen Geerdens, Jozef Gijbels, Albert Monette, Pastoor Robert Peumans, Henri Reynders, Jean Vanschoonbeek en Ivo Vanschoonbeek.

​

Hieronder vind je een sfeerbeeld, geschreven door Piet Rymen, oudleider en oudgroepsleider van Chiro Sint-Joris:

​

Chiro in de jaren '60… (én '70) van de vorige eeuw…

​

Chiro was op zondagnamiddag, de vergaderplaats was de woning van de kapelaan (onderpastoor) in de Kerkstraat, tegenover de bakker. De woning is afgebroken.

Tegen de woning aangebouwd was een klein zaaltje waar er vergaderd werd. De kerels hadden een kamer van het huis ingepalmd en ingericht als hun lokaal. De kapelaan, Wim Saeytijdt, was een doorgoede, doorbrave en ja… heilige man. Hij was ondermeer ook medeoprichter van de volleybalclub die begon te spelen achter het oude gemeentehuis met palen en net van… de chiro.

​

De jaren zestig waren de jaren dat het gezag in vraag werd gesteld en dat er prachtige muziek werd gemaakt. De missen gebeurden in het Nederlands (daarvoor in het Latijn), moderne priesters begonnen zich te kleden als «gewone mensen» en het woord seks kon men bijna hardop zeggen.

's Zondagsnamiddags marcheerde de Chiro naar de kerk waar we de namiddag begonnen met het lof. Ook de Chiromeisjes kwamen naar dat lof.

​

Een leidersploeg was eerder klein en ging jaren mee. Marcel Claes werd als groepsleider opgevolgd door Karel Rymen met medeleiders Herman Durwael, Theo Vanhaeren, Valère Swijsen, Henri Vaes en Piet Rymen, die vervolgens zijn broer opvolgde als groepsleider met als medeleiders: André Cypers, Eddy Raymakers, Willy Vanhaeren, Ivo Vanschoonbeek, Marc Vanschoonbeek en wat later Guido Vanschoonbeek, Jos en Marcel Weyens. Dré Cypers werd de volgende groepsleider.

​

Bivakplaatsen uit die tijd waren Averbode, Langdorp, Testelt, Holsbeek, Genk, Kaulille…

​

Er was weinig contact met andere afdelingen, al gingen we wel op inleidingscursus en vormingscursussen ingericht door «het verbond».

​

Er was een wekelijkse leiderskring, die begon met een bezinning door de kapelaan, de zondagactiviteiten werden voorbereid. Programma’s moesten goed gevuld zijn, er was geen lege tijd. Kinderen moesten bezig zijn. De kerels kregen wildere en woestere spelletjes en maakten langere tochten, te voet of per fiets. Van fietshelmen was geen sprake en voor sommigen was zelfs van fietsremmen geen sprake…

​

Zangstonden waren er bijna iedere week en we evolueerden van de klassieke chiroliedjes zoals: «Ons bruine vendels marcheren, de jeugd van de Koning treedt aan» … naar «We Shall Overcome» en «There is a love in my heart». Vlaamse kleinkunst bloeide en werd gebruikt in misvieringen, op de ouderavonden kwam het erop aan de «mensen te doen lachen» en daar lukten we in.

​

Papierslagen gebeurden door omhalingen met … stootkarren. In het Schulensbroek gingen we net zolang over grachten springen totdat er eentje midden in viel en al hadden we nog nooit gehoord van de Friese sport «paalspringen» toch deden we het. 's Winters speelden we op het ijs, hockey of … fietshockey.

​

De keuze voor vrijetijdsgebruik was voor de jeugd nog niet zo ruim als nu. Als leider ging je iedere zondag naar de Chiro, zelfs al was er je broertje of zusje dat een plechtige communiefeest had… Vriendschappen waren stevig en die speciale band blijft bestaan bij vele vrienden, zelfs na dertig jaar… Honderden verhalen kunnen verteld worden…
Chiro, dat is een microbe.

​

Piet Rymen
Oud-leider